Een beetje risico nemen kan best, toch?
Nederland - 12 januari 2024
Toen en nu
Vroeger als kind hield ik wel van een beetje avontuur. Ik was niet perse een meisje meisje. Hield zowel van Barbies, als voetballen met de buurjongens en af en toe in bomen klimmen. En dat heeft tot mijn pubertijd wel zo voortgeduurd. Ik deinsde niet snel ergens voor terug. Om avontuurlijk te zijn, moet je een natuurlijk risico’s nemen, want je weet ten slotte niet wat iets je gaat brengen. Nu is het zo dat we als jongeren allemaal meer risicogedrag vertonen en de invloed van leeftijdsgenoten dit ook vergroot, omdat onze hersenen nog volop in ontwikkeling zijn. Deze ontwikkeling van je hersenen duurt tot je 25e levensjaar. Maar waarom raken we het nemen van risico daarna dan min of meer kwijt?
Ik heb me dat pas ver na mijn 25e gerealiseerd, dat ik het avontuurlijke in mij voor een groot deel verloren was. Behalve dat ik een hoog gevoelig persoon ben en spanning opzoeken me vaak niet in de koude kleren gaat zitten, is het mijns inziens ook wel de huidige maatschappij die ervoor gezorgd heeft dat we allemaal steeds minder risico durven te nemen. Ben je wel verzekerd als je op vakantie gaat? Heb je wel voldoende spaargeld voor als je wasmachine kapot gaat? Je gaat toch niet als zelfstandige beginnen zonder garantie van inkomen die je nu in loondienst wel hebt? En dan hebben we het nog niet gehad over de invloed van onze ouders. Het leven was vroeger anders dan nu, dus ik kan het mijn ouders niet kwalijk nemen dat ze me opgevoed hebben met het feit dat een bepaalde zekerheid een goede basis vormt. Maar voor mij heeft dit beperkende overtuigingen opgeleverd die mij niet meer dienen. Ze houden me klein om mijn leven te leven zoals ik dat wens. Het is dus weer tijd voor een dosis avontuur.
Ik vertelde jullie eerder al over mijn deelname aan het TV programma Bestemming X van RTL. Met de belofte jullie nog eens meer te vertellen over mijn ervaringen.. nou mensen, het is tijd om dat uit de doeken te doen. Het is inmiddels al op tv geweest, dus in dat opzicht weten jullie al wat het mij gebracht heeft. Maar achter de schermen gebeurt meer. Daar gaan we dan!
Mooi he…
Op een onbekende plek, Oktober 2023
Bestemming X
Ik heb dus meegedaan aan Bestemming X. Dat weet ik nu, maar wist ik niet toen ik me in mei 2023 had aangemeld. Mijn zwager Bram belde me op ‘’Daan ik heb net wat op tv gezien en dat lijkt me wel wat voor jou. Reizen, avontuur.. je hebt je baan toch opgezegd? Waarom niet? Je hebt straks toch niks beters te doen!’’ Was wat hij me zei. Tjah, daar zat een kern van waarheid in. Maar moest ik me dan meteen gaan inschrijven voor een tv programma? Ach ja, waarom niet. Het afgelopen jaar was ik namelijk tot de realisatie gekomen dat ik het avontuurlijke in mezelf verloren ben. Dus ik schreef me in en dacht, eerst nog maar eens zien of ze me uitnodigen voor een casting gesprek.
Nou dat deden ze dus, al twee dagen nadat ik het aanmeldformulier had ingevuld. Het was een kort gesprek over wie ik ben en wat het programma inhoudt. Dat laatste hielden ze vrij kort: ‘’We gaan je niks vertellen over de inhoud van het programma en wat je gaat doen. Dat is het avontuur’’. Hell… ga ik, Daan, groots fan van het hebben van controle in mijn leven, dit echt doen? Ik nam het nog niet heel serieus na het eerste gesprek, want ik wist inmiddels dat de selectieprocedure nog wel even kon duren. Wat ik wel wist was, als ik uitgekozen wordt, dan is dat precies wat goed is voor mij. Dat is sowieso wel een beetje een vertrouwen wat de afgelopen jaren enorm bij mij gegroeid is. Als dingen komen vanuit een flow of energie doordat je dat zelf aantrekt, dan moet dat zo zijn. Ik voelde ook de overtuiging dat hoe spannend zoiets eigenlijk ook is, dit DE manier gaat zijn om me te bevrijden van die alles beperkende controle. Live a little!
Na casting één, volgde casting twee. Een langer gesprek. Ook daar kwam ik doorheen en maakte dat ik een ticket moest boeken naar Nederland voor een fysieke en mentale screening. Dit was ook het moment dat het me wel handig leek om het aan mijn familie en goede vrienden te vertellen dat mijn spontane aanmelding wel een beetje serieuze vormen begon aan te nemen. Vele zeiden, een tv programma, dat is toch niks voor jou? Daar hadden ze gelijk in. Maar ze beaamden allemaal dat het avontuur me wel in het bloed zit. En je weet de uitkomst dus al, ook die screenings kwam ik door. Ik werd gefeliciteerd door de productie met de deelname aan het programma. Het ging nu echt beginnen. Mentaal kon ik de boel wel lekker relativeren, maar vanaf dat moment namen de zenuwen het lichamelijk wel over. Want al over een maand zouden we vertrekken!
En daar stond ik dan…
Op een plek ergens in Nederland waar mijn ouders mij hadden afgezet. Stijf van de zenuwen en uiteraard met bakken nieuwsgierigheid dat ik binnenkort ein-de-lijk zou weten wat ik nou in hemelsnaam ging doen!! Want heel geduldig ben ik niet van nature, dus de maanden van de casting heb ik uitgebreid gespeculeerd. Zelf en met mijn naasten. Maar het kon toch echt van alles zijn. Misschien een soort Race Across the world? Of een nieuwe variant van Expeditie Robinson? Je gaat dan toch een beetje denken aan waar je zelf op hoopt. Kan je je er iets bij voorstellen? Wellicht niet perse bij het meedoen aan een tv programma, maar eigenlijk is het met alles zo in het leven wat onbekend is. Van een nieuwe baan, nieuwe geliefde tot een langverwachte wereldreis waarvoor je je baan hebt opgegeven bijvoorbeeld. In dit geval hield het me behoorlijk bezig en bezorgde wat kortere nachten vlak voor vertrek.
Ik startte de opnames met een persoonlijk interview. De eerste ervaring met een camera, geluidsman en ervaren hoe een tv programma gemaakt wordt. Want die nieuwsgierigheid speelt natuurlijk ook een rol. Hoe gaat dit in zijn werk. Het voelt als een once in a lifetime experience. Tijdens het interview krijg ik een ticket aangereikt, waar ik al een soort van hint krijg. Maar afdeling bloedje zenuwen kon er op dat moment vrij weinig van maken in haar hoofd hoor! Vragen over mezelf kon ik nog wel beantwoorden, maar met een camera op je snufferd een ad rem antwoord geven op de vraag wat die X op het ticket betekent, ik had werkelijk geen flauw idee.
En daarna begon het wachten op meer informatie. Uiteindelijk in de vertrekhal van Eemshaven werd alles duidelijk. Nasrdin Dchar kwam tevoorschijn en vertelde ons dat we mee deden aan een adventure-reality programma. Waarbij we met 10 kandidaten door Europa zouden gaan reizen. En elke aflevering moesten inschatten waar we in europa waren. Degene die er het verst vandaan lag, moest het spel verlaten. Via spellen zouden we tips kunnen winnen die ons meer vertellen over de exacte locatie. Ik dacht meteen, had ik maar voor het programma nog even mijn topografie bijgespijkerd. Maar dat had ik niet gedaan natuurlijk, want ik wist niet of dat relevant zou zijn. Ik zit dus meteen met samen geknepen billen, want mijn laatste les topografie was met Aardrijkskunde op de middelbare school. En ondanks mijn reislust kan ik toch niet echt met 100% zekerheid alle landen van Europa lokaliseren. Oh god, dit wordt wat. Het is geen potje Triviant veilig thuis met je familie, maar met ik weet niet hoeveel camera’s en dus toekomstige kijkers. Daar ben je je in het begin wel degelijk nog heel bewust van. Maar competitief als ik ben, ga ik er natuurlijk wel alles aan doen om zo ver mogelijk te komen. Kom maar op!
Promo met Nasrdin Dchar, presentator Bestemming X,
Oktober 2023
Verwachtingen
Of dit programma het avontuur is geweest waar ik op hoopte? Ik had eerlijk gezegd weinig verwachtingen dus alles kwam als een verassing, van de andere deelnemers tot de confrontatie met jezelf.
Om te beginnen wie doen er mee aan dit programma, wie zijn er net zo gek als ik om met je kop of tv te verschijnen zonder te weten wat je gaat doen. Het eerste moment dat ik rondkeek in de vertrekhal van Eemshaven en zag wie dit avontuur met mij aangingen, was een opluchting. Het is een diverse groep, 5 mannen en 5 vrouwen van verschillende leeftijden. Je merkt zodra de camera’s uit staan, je meteen enorm naar elkaar toe trekt. Mega nieuwsgierig naar de anderen en enorm blij dat je die opgebouwde spanning eindelijk met iemand kan delen die in hetzelfde schuitje zit. Het voelt voor mij als een warm bad. En behalve dat de setting van het programma, met z’n allen leven in een bus, best intens is, is de snelkookpan waar je met elkaar in zit echt magisch. Door de gedeelde spanning voor het spel, enorm veel lol en diepgaande persoonlijke gesprekken leer je elkaar heel snel kennen. Na een paar dagen ben je al enorm hecht met elkaar. Zeker als je langere tijd met elkaar in de bus zit, worden banden steeds sterker. Ik voel me dan ook enorm gezegend met de lieve mensen die ik door Bestemming X heb ontmoet. Er zijn een paar hele mooie vriendschappen ontstaan. We zullen elkaar misschien niet wekelijks treffen, maar dit onvergetelijke avontuur zal ons voor altijd met elkaar blijven verbinden.
De zeldzame momenten dat ik zelf een foto heb kunnen maken tijdens de laatste opnamedagen,
Oktober 2023
Verder is er de ‘’harde exit’’ zoals dat heet, die bij dit programma hoort, een bittere pil. Om te beginnen om het feit dat niemand natuurlijk als eerste uit het spel wil liggen. Iedereen heeft natuurlijk offers moeten doen om zo’n tijd vrij te nemen. En omdat je in korte tijd zo’n fijne band met elkaar opgebouwd hebt, wil je dan ook niet dat de groep verder uitdunt. Dus dat brengt enorm veel spanning met zich mee. En als dan de eerste moet vertrekken, voel ik de emoties opkomen. De spanning van de afgelopen dagen komt eruit, ik schiet vol. De eerste tranen van deze emotionele rollercoaster zijn gevloeid.
Vanaf de start van de opnames moesten we onze telefoon en overige elektronische apparatuur inleveren. Dat is even vreemd, maar heel eerlijk, zo lekker! Wanneer krijg je nou de kans om dit te doen, terwijl een heel productieteam zich ontfermd over jouw welzijn? Nou, precies, die kans krijg je niet snel weer. Je raakt redelijk snel gewend aan het feit dat je niet om de haverklap je telefoon in je hand hebt, ergens een foto van maakt of met een vriendin belt om je gevoelens te delen. Daardoor deel je dit onderling met de mensen in de groep en ontstaan er nog meer bijzondere gesprekken en banden. Of schrijf je even van je af, wat ook weer helend werkt. Ik had uiteraard goede voornemens om bij thuiskomst dan ook mijn telefoongebruik drastisch te gaan verminderen. Één keer raden of me dat is gelukt…
Doordat je geen telefoon, computer of andere elektronische apparatuur tot je beschikking hebt, is even Netflixen of een muziekje aanzetten er niet bij. En muziek is dan toch wel het voornaamste wat ik gemist heb. Zodra bijvoorbeeld het productieteam voor ons op een van de overnachtingsplekken een plek voor ons heeft vrij gemaakt in een soort scouting schuur met een discolamp, maken wij meteen van de gelegenheid gebruik er een mini bonte avond van te maken. Of als we in een busje geblinddoekt gereden worden naar wederom een onbekende locatie en er wordt een random muziek playlist aangezet, nou daar wisten wij wel raad mee. De meest random muziek maakt dat je ineens tranen krijgt in je ogen of meezingt met hits die je thuis nog niet misschien zou opzetten.
Dit brengt me meteen bij het volgende punt, alles, maar dan ook echt alles gedurende het programma, beleef je intenser. Pieken en dalen wisselen zich non-stop af. Dit heeft te maken met dat je de volledige controle kwijt bent. We wisten niet hoe laat het was, waar we waren, hoe lang we moesten rijden, wanneer we weer een spel moesten spelen, welke gewonnen informatie door de spellen waarheid was of bedrog, hoe lang we nog moesten wachten, wanneer de volgende exit komt etc. Oftewel 0 controle. Daardoor probeer je houvast te zoeken bij normaliter irrelevante zaken. Zoals wanneer je je kleding kunt wassen bijvoorbeeld, nou daar kan je je thuis niet bepaald druk om maken, wel?
Hierdoor leer je jezelf kennen. In mijn geval verraste de uitkomst hierin mij niet, maar het is wel enorm uitvergroot t.o.v. het normale leven. Hoe gedreven en competitief ik ben, emotioneel gevoelig bij spanning, hoe intens gelukkig om connecties aan te gaan met anderen en andere gelukkig te zien, de mate van controle die ik nodig heb om goed te functioneren en nog zoveel meer. Dit zijn mijns inziens misschien soms confronterende lessen maar onbetaalbaar! Je komt erachter of krijgt een bevestiging wie je bent en het is een unieke kans om op persoonlijk vlak te kunnen groeien.
Nadat ik thuis kwam heb ik echt wel even de tijd moeten nemen om te landen. Je stapt namelijk vanuit die surrealistische bubbel weer terug in het normale leven. En op dat moment voelt dat allemaal even niet meer zo normaal. Tijdens maar ook na het programma is er gelukkig goede begeleiding waardoor er ook na het programma voldoende gelegenheid is om over je ervaringen te blijven praten.
Momenteel zitten we nog in de fase voordat het programma uitgezonden wordt. Voor mijn gevoel is het avontuur al voorbij, het programma is opgenomen en het leven gaat weer verder. Maar wetende dat het ‘’straks’’ op tv zal zijn en je dan pas echt de impact zal ervaren, is heel raar. Daar kan je je op geen enkele mogelijkheid op voorbereiden. Maar zoals ik bij de keuze om mee te doen aan het programma het vertrouwen had dat het goed is zoals het is, heb ik dat ook voor als het uitgezonden wordt. Wie weet brengt het heel veel moois met zich mee!
Ik heb dan ook geen seconde spijt gehad van mijn deelname. Het is een onbeschrijflijk mooi en bijzonder avontuur geweest, vol mooie ontmoetingen, ervaringen en belevenissen die ik anders had moeten missen. Het programma heeft mij een soort kracht gegeven die mooier is dan ik me van tevoren had kunnen bedenken. Als ik namelijk zo’n groot onbekend avontuur aan ben gegaan, kan ik voor mijn gevoel alles aan. De wereld ligt aan mijn voeten!
Dankbaar om dit alles!
December 2023
Heb jij het nog niet gezien? Je kan gelukkig alle afleveringen terug kijken op Videoland.
Kommentare